Soplówka jeżowata

Soplówka jeżowata (Hericium erinaceus (Bull.) Pers.) jest grzybem występującym szeroko na terenie lasów liściastych Azji, Europy i obu Ameryk. W Polsce jest rzadkim grzybem pod całkowitą ochroną gatunkową. Jest znana i stosowana od setek lat w medycynie wielu kultur. W Azji jest przysmakiem. Może być, ze względu na delikatny smak i dużą zawartość białka, zamiennikiem mięsa w diecie wegetariańskiej i wegańskiej. Uprawia się ją w wielu miejscach na świecie. W taki sposób, z upraw, pozyskuje się obecnie surowiec leczniczy. Tradycyjnie stosuje się soplówkę na schorzenia wątroby, śledziony, żołądka oraz przy zaburzeniach pracy serca. Grzyb stymuluje także pracę układu odpornościowego.

Soplówka jeżowata

Piękny grzyb o właściwościach nootropowych

Właściwości nootropowe soplówki

Soplówka jeżowata działa poprawiając pamięć. Usprawnia przepływ informacji pomiędzy neuronami oraz uczestniczy w tworzeniu nowych połączeń synaptycznych. Obecne w niej składniki, erinacyny, stymulują produkcję czynnika wzrostu nerwów (NGF). Czynnik ten z kolei ma podstawowe znaczenie dla zwiększenia tempa wzrostu neuronów i może wpływać korzystnie na plastyczność mózgu. NGF odpowiada także za prawidłowy metabolizm neuronów oraz wspiera proces mielinizacji. Mielina to warstwa komórek tłuszczowych otaczająca aksony komórek nerwowych. Odpowiedni poziom mieliny jest niezbędny dla prawidłowego przepływu impulsu elektrycznego wzdłuż aksonów, czyli do komunikacji międzyneuronalnej. Stymulowanie produkcji mieliny może mieć bardzo korzystne skutki w usprawnianiu procesów myślowych, czy też w zapamiętywaniu.

Przeczytaj o naturalnego pochodzenia teakrynie.

Istnieje zależność pomiędzy poziomem intelektualnym a zdolnością do tworzenia nowych połączeń synaptycznych. Powstawanie nowych synaps jest z kolei skorelowane z ilością dostępnego czynnika wzrostu nerwów. Udowodniono, że NGF ułatwia neuronom tworzenie połączeń między nimi.

W mózgach zwierząt badawczych, suplementowanych soplówką jeżowatą obserwuje się mniejszą ilość komórek amyloidowych. W związku z tym preparaty z tego grzyba stosuje się w leczeniu takich chorób jak amyloidoza czy choroba Alzheimera.

Dawkowanie, skutki uboczne, łączenie

Dawkowanie jest trudne do określenia w wypadku roślin i grzybów, ponieważ występuje w nich różna ilość substancji czynnych. Jeżeli posiadamy ekstrakt z soplówki jeżowatej, można przyjmować (w zależności od stężenia) od 1 do 3 gramów dziennie. Zwiększając do 5 gramów w zależności od potrzeby.

Skutki uboczne w przypadku tego grzyba nie są notowane, ale nie do końca wydaje się to być prawdą. Przyjmuje się, że jego jedzenie jest bezpieczne, jednak nie zaszkodzi kontrolować stan własnego organizmu po suplementacji tym grzybem.

Ten bardzo ciekawy grzyb może być łączony z innym środkami pochodzenia roślinnego (i grzybami) – z Ashwagandhą, różańcem górskim, bakopą drobnolistną, miłorzębem dwuklapowym i wąkrotką azjatycką (Gotu kola).

Źródła:

Działanie soplówki jeżowatej na łagodne zaburzenia poznawcze
Wpływ Hericium erinaceus na deficyty uczenia się i pamięci
Potencjał terapeutyczny w leczeniu chorób neurodegeneracyjnych
Chemia, żywienie i właściwości prozdrowotne Hericium erinaceus oraz ich związków bioaktywnych
Uzupełnianie diety w Hericium erinaceus zwiększa neurotransmisję w hipokampie i pamięć rozpoznawczą u myszy
Poprawa funkcji poznawczych poprzez spożycie Hericium erinaceus
Potencjał terapeutyczny Hericium erinaceus w leczeniu depresji