Fenibut HCl – kryształ
Fenibut (czyli kwas beta-fenylo-gamma-aminomasłowy HCl) to lek neuropsychotropowy, który został odkryty i wprowadzony do praktyki klinicznej w Rosji (ZSRR) w latach 60. XX wieku. Ma działanie przeciwlękowe i nootropowe (wzmacniające funkcje poznawcze). Działa jako mimetyk (czyli naśladowca) GABA, głównie na receptory GABA-B i do pewnego stopnia na receptory GABA-A.
Stymuluje dopaminę
Stymuluje również receptory dopaminy i antagonizuje beta-fenyloetyloaminę (PEA). Aktywność psychofarmakologiczna fenibutu jest podobna do aktywności baklofenu. Wykazuje podobieństwa (oraz różnice) w działaniu do piracetamu i diazepamu. Phenibut jest szeroko stosowany w Rosji w celu łagodzenia napięcia, niepokoju i lęku, w celu poprawy snu u pacjentów psychosomatycznych lub neurotycznych. Stosuje się go również w terapii zaburzeń charakteryzujących się astenią i depresją, a także w stresie pourazowym i jąkaniu. Według nielicznych informacji, jakie są dostępne w języku angielskim, nagłe odstawienie używanego przez dłuższy czas fenibutu może wywołać zespół abstynencyjny.
W literaturze można znaleźć 22 przypadki, z których większość wyróżniało się znacznym pobudzeniem psychomotorycznym i wymaganiem intensywnego leczenia farmakologicznego. Objawy mogą naśladować zespół serotoninowy lub neuroleptyczny. Pacjenci byli zazwyczaj młodzi i mieli współistniejące zaburzenia związane z nadużywaniem narkotyków.
Ostrożnie z dawkowaniem
Każdy użytkownik fenibutu powinien zachować ostrożność i dawkować ten bardzo pomocny ale i bardzo silny środek rozsądnie i z umiarem. W niektórych przypadkach nadużywanie fenibutu może prowadzić do uzależnienia i problemów z jego odstawianiem. Badania naukowe wykazały, że fenibut, podobnie jak benzodiazepiny (diazepam) ma działanie neuroprotekcyjne. W badaniu sprawdzano wpływ leków na obrzęk mózgu. Okazało się, że fenibut dobrze sobie radzi w takich sytuacjach, powodując w dawce 50 mg/kg masy ciała u szczurów, wyraźne zmniejszenie obrzęku mózgu.
Badano też bezpośredni wpływ podania fenibutu na ilość monoamin w mózgu. Fenibut jest strukturalnym analogiem kwasu gamma-aminomasłowego (GABA). Zbadano jego wpływ na poziom zawartości poszczególnych neuroprzekaźników i ich metabolitów, co pośrednio pozwala obliczyć jak duży był ich poziom w organizmie.
Badanie przeprowadzono na szczurach. Podano jednorazowe dawki leku w wysokości 25 mg/kilogram masy ciała. Spowodowało to statystycznie istotny wzrost zawartości metabolitu dopaminy (kwas 3,4-dioksyfenylooctowy) i tauryny (aminokwas opóźniający) w prążkowiu. Jednocześnie fenibut nie wpływał istotnie na poziom GABA, serotoniny i dopaminy w różnych strukturach mózgu. Oraz powodował umiarkowany spadek poziomu noradrenaliny w hipokampie.
