Błękit metylenowy został zsyntetyzowany jako niebieski barwnik do tekstyliów pod koniec XIX wieku. Wkrótce stał się pierwszym syntetycznym lekiem stosowanym u ludzi – znalazł zastosowanie w leczeniu malarii.
Błękit metylenowy jest obecnie badany pod kątem terapii łagodnych zaburzeń poznawczych, chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroby Alzheimera, Parkinsona i innych, u podłoża których można stwierdzić wadliwe funkcjonowanie mitochondriów. Błękit metylenowy, jako środek nootropowy, łatwo przenika barierę krew-mózg. Poprawia oddychanie i wydajność mitochondriów, działa jako przeciwutleniacz i wydłuża żywotność komórek mózgowych, co prowadzi do poprawy nastroju i pamięci. Zgodnie z badaniami błękit metylenowy jest inhibitorem acetylocholinoesterazy, preferującym receptory muskarynowe acetylocholiny, co zapobiega rozpadowi acetylocholiny, jednocześnie zwiększając jej dostępność w mózgu. Błękit metylenowy może być również skuteczny w leczeniu objawów choroby afektywnej dwubiegunowej w połączeniu z lamotryginą (stabilizatorem nastroju).
Należy zauważyć, że błękit metylenowy jest inhibitorem monoaminooksydazy (IMAO) z preferencją dla MAO-A, jednak w większych dawkach hamuje również MAO-B. Efekt ten staje się znaczący przy dawce około 2 mg/kg.
Korzyści ze stosowania błękitu metylenowego
- poprawa pamięci krótkotrwałej i długotrwałej;
- poprawa nastroju i działanie przeciwdepresyjne;
- zwiększenie poziomu energii;
- odmładzające efekty (fizyczne i mentalne);
- ułatwia zrozumienie złożonego materiału;
- wspomaga naukę;
- pozytywne postrzeganie zdarzeń;
- działanie przeciwlękowe;
- poprawa jakości snu;
- zwiększona pewność siebie.
Interakcje
- inne inhibitory MAO;
- SSRI / SNRI;
- trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne;
- stymulanty.
Skutki uboczne
Skutki uboczne błękitu metylenowego rzadko występują przy dawkach poniżej 2 mg/kg.
- niebieski mocz;
- ból brzucha;
- ból w klatce piersiowej;
- zawroty głowy;
- pocenie się;
- wysokie ciśnienie krwi;
- dezorientacja.
Dawkowanie
Zalecane bezpieczne dawki, oparte na badaniach klinicznych, wahają się od 0,5 do 4 mg/kg masy ciała. Ze względu na okres półtrwania błękitu metylenowego wynoszący około 5 godzin, należy go przyjmować dwa razy dziennie.
Najlepiej zacząć od pułapu 0,5 mg/kg, a następnie obserwować efekty i w miarę potrzeby stopniowo zwiększać dawkę.