Centrofenoksynę (Meklofenoksat) opracowano w 1959 roku, a jej zastosowaniem miało być m.in. leczenie Alzheimera. Przez długi czas była w Polsce uznanym lekiem cerebroneurotropowym (nootropowym), sprzedawanym pod nazwą Centrophenoxin. W tej chwili nie ma jej na liście leków.
Wskazania do stosowania
- Przewlekłe zaburzenia emocjonalne;
- nerwice towarzyszące depresji;
- niektóre postacie schizofrenii;
- zespoły psychoorganiczne spowodowane miażdżycą;
- przewlekłe zmęczenie oraz trudności z koncentracją u dzieci;
- moczenie nocne u dorosłych i dzieci.
Centrofenoksyna to wyjątkowo bezpieczna i skuteczna substancja nootropowa. W jednym z badań podawano przez rok pacjentom dawki 3 gramów dziennie. Średni wiek pacjentów wynosił 59 lat. Szpik kostny pozostał niezmieniony. Szereg wskaźników związanych z funkcjonowaniem nerek i wątroby nie wykazały żadnych negatywnych zmian po tym długotrwałym leczeniu przy użyciu wyjątkowo wysokiej dawki dziennej.
Główne profity z przyjmowania centrofenoksyny
- Podnosi poziom acetylocholiny w niektórych obszarach mózgu, co ma wpływ na funkcje poznawcze i pamięć,
- usuwa lipofuscynę z mózgu. To jeden z produktów przemiany materii w komórkach. Wraz z wiekiem zalega jej w komórkach coraz więcej. To ta sama substancja, która odpowiada za blado szare plamy na skórze starzejących się ludzi,
- poprawia przepływ krwi w mózgu i zwiększa ilość tlenu dostarczanego do neuronów.
Centrofenoksyna (ang. centrophenoxine) znana jest też jako meklofenoksat lub Lucidril (nazwa własna). Jest to cząsteczka powstała z połączenia DMAE z kwasem parachlorofenoksyoctowym (pCPA).
Jaka jest różnica w działaniu pomiędzy DMAE a centrofenoksyną?
Przede wszystkim centrofenoksyna z łatwością przekracza barierę krew-mózg. Dzięki temu może bezpośrednio pracować z neuronami w mózgu. Co do DMAE, są wątpliwości czy w ogóle ta substancja sama dociera do mózgu a jeśli tak, to w jakim stopniu. Na pewno centrofenoksyna jest dużo wydajniejsza.
Zasadniczo centrofenoksyna w dużej mierze powiela działania DMAE. Działa jednak lepiej i wydajniej. Oto, co zarówno DMAE jak i centrofenoksyna powodują w organizmie:
- Podnoszą stężenie acetylocholiny w organizmie, również w mózgu,
- redukują stres oksydacyjny na kilku płaszczyznach,
- poprawiają plastyczność błon komórkowych,
- chroni neurony przed toksynami.
Jak to działanie przekłada się na praktyczne rezultaty, które przemówią do nie specjalisty?
- Poprawia pamięć,
- zwiększa koncentrację,
- przyspiesza proces uczenia się,
- odmładza narządy wewnętrzne i skórę,
- wydłuża życie,
- redukuje objawy ADHD (nadmierne pobudzenie i roztrzepanie).
Jeśli stosuje się centrofenoksynę rano, to uzyskamy dzięki niej pewną, choć niewielką ilość energii. Będzie to miało związek z ożywieniem umysłu. Energię dla ciała trzeba dostarczyć w inny sposób. Umysł zostanie ożywiony w skutek lepszego ukrwienia mózgu i dostarczenia do niego większej ilości paliwa – tlenu. Centrofenoksynę lepiej stosować wieczorem, przed snem.
Z czym łączyć centrofenoksynę?
Ogólnie dostępnych badań naukowych na ten temat nie ma. Natomiast można opierać się na opiniach ludzi, którzy eksperymentują na sobie z różnymi substancjami. Według nich centrofenoksyna dobrze się łączy i działa w synergii z racetamami, takimi jak Noopept, Piracetam czy Aniracetam. Można podejrzewać, że również z innymi racetamami będzie dobrze współgrać.
Przeciwwskazania
- Padaczka,
- stany pobudzenia.
