Opracowany w Rosji w 1969 roku, pikamilon jest stosowany jako lek od 1986 roku w Rosji, do leczenia zaburzeń uwagi, pamięci i uczenia się, a także zaburzeń krążenia krwi w mózgu, urazowych uszkodzeń mózgu, deficytów neurologicznych w przewlekłym alkoholizmie i innych zaburzeń. Chociaż jest on obecnie uznawany przez środowisko nootropowe, jest on w dużej mierze niedoceniany ze względu na to, jak subtelne są jego efekty działania w porównaniu z innym rosyjskim wynalazkiem – fenibutem.
Idea stojąca za konstrukcją pikamilonu jest genialna w swojej prostocie – w celu zwiększenia przepuszczalności bariery krew-mózg dla hamującego neuroprzekaźnika kwasu gamma aminomasłowego (GABA), jego cząsteczka jest połączona z cząsteczką niacyny (znanej również jako witamina B3 lub kwas nikotynowy). Zakłada się, że związek między nimi rozpada się po wejściu do mózgu. Można powiedzieć, że przyjmowanie GABA i niacyny jako zestawu nie przyniesie takiego samego efektu jak użycie pikamilonu.
GABA aktywuje receptory GABA, wywołując reakcję przeciwlękową, podczas gdy niacyna działa jako środek rozszerzający naczynia krwionośne, rozluźniając zwężone naczynia krwionośne i zwiększając mózgowy przepływ krwi, a tym samym zwiększając aktywność GABA. Ponadto sama niacyna jest niezbędna do syntezy serotoniny, co również odpowiada za działanie przeciwlękowe pikamilonu.
Obecnie wiadomo, że niski poziom GABA prowadzi do lęku, depresji i bezsenności, a przywrócenie równowagi GABA – glutaminian łagodzi nadmiernie pobudzone neurony i poprawia nastrój. Jako subatancja GABA-ergiczna, pikamilon jest wyjątkowy pod tym względem, że zwiększa mózgowy przepływ krwi, i to skuteczniej niż piracetam czy winpocetyna. Ponadto zawartość niacyny zwiększa metabolizm komórkowy i dopływ tlenu do mózgu, co skutkuje poprawą pamięci krótkotrwałej i długotrwałej.
Wykazano, że Pikamilon normalizuje zawartość serotoniny i dopaminy oraz poziom wychwytu dopaminy w mózgu, co dodatkowo wyjaśnia jego wpływ na tworzenie pamięci, uwagę, skupienie i funkcje poznawcze.
Pikamilon jest ceniony przez osoby poszukujące ulgi w stanach lękowych, którym nie towarzyszy uczucie nadmiernego pobudzenia lub uspokojenia.
Korzyści z przyjmowania pikamilonu:
- poprawa pamięci długotrwałej i krótkotrwałej;
- poprawa koncentracji i uwagi;
- znaczna ulga w niepokoju bez sedacji lub nadmiernego pobudzenia;
- poprawa nastroju;
- zwiększona energia psychiczna i odporność;
- lepsza jakość snu;
- poprawa wyników sportowych;
- możliwe złagodzenie objawów depresji i ADHD.
Skutki uboczne:
- bóle głowy;
- nudności;
- obniżone ciśnienie krwi;
- zawroty głowy.
Dawkowanie:
Picamilon jest zwykle przyjmowany doustnie dwa lub trzy razy dziennie. Typowa pojedyncza dawka anksjolityczna wynosi 50 mg, jednak jeśli ktoś chce doświadczyć poprawy funkcji poznawczych i łagodnej stymuluji, 100 mg będzie lepiej służyć temu celowi.
