Worinostat jest historycznie pierwszym inhibitorem deacetylazy histonowej (HDAC) zatwierdzonym przez FDA do leczenia chłoniaka skóry z limfocytów T. Jest on również stosowany w skojarzonym leczeniu niektórych innych rodzajów nowotworów, ponieważ stwierdzono, że dobrze współdziała z różnymi klasami leków przeciwnowotworowych; jest on . W rzeczywistości jest on stale badany pod kątem różnych schorzeń nowotworowych.
Co ciekawe, istnieją naturalne związki o właściwościach hamujących HDAC i udowodnionych właściwościach nootropowych, takie jak resweratrol, EGCG i kurkumina. Wykazano również, że GHB, który jest neuroprzekaźnikiem, wykazuje marginalne działanie na HDAC.
Acetylotransferazy histonowe to enzymy, które acetylują histony, aby oddzielić DNA od histonu, co aktywuje gen i zwiększa jego ekspresję.
Enzymy znane jako deacetylazy histonowe (HDAC) usuwają grupy acetylowe z histonów, powodując ścisłe owinięcie DNA wokół histonu, co wyłącza gen i hamuje jego ekspresję. Białka, które wiążą się z metylowanym DNA, tworzą kompleksy z białkami odpowiedzialnymi za deacetylację histonów w skoordynowany sposób. W konsekwencji, w miarę metylacji DNA, sąsiednie histony ulegają deacetylacji, co prowadzi do nasilenia działania hamującego na transkrypcję. Analogicznie, demetylowane DNA nie pozyskuje enzymów deacetylujących dla histonów, co pozwala im pozostać acetylowanymi i bardziej mobilnymi, ułatwiając tym samym transkrypcję.
Klasa I to główna klasa HDAC i jest ona najbardziej istotna pod względem działania nootropowego. Do klasy I HDAC należą białka HDAC1, HDAC2, HDAC3 i HDAC8. Klasa III HDAC to sirtuiny, powiązane ze starzeniem się, stanem zapalnym, naprawą DNA, zegarem biologicznym, biogenezą mitochondriów i innymi procesami, i są wyjątkowe wśród HDAC, ponieważ nie są zależne od cynku.
Inhibitor HDAC może włączyć gen, ale nie może go wyłączyć. Inhibitory HDAC zapobiegają wyłączeniu genów po ich włączeniu, uniemożliwiając ich wyłączenie.
Praktyczne implikacje powyższego mechanizmu działania są znaczące.
Okazuje się, że worinostat, podobnie jak inne leki przeciwnowotworowe tej klasy, oferuje użytkownikom znaczną przewagę w uczeniu się, co jest szczególnie widoczne w kontekście zmiany stylu życia, kształtowania nowych nawyków i „oduczania” starych.
Istnieją anegdotyczne doniesienia o osobach, które odkryły, że były w stanie nauczyć się języków obcych lub grać na instrumencie w naturalny, pozbawiony wysiłku sposób. Inhibitory HDAC, takie jak worinostat, pomagają tłumić strach i potencjalnie mogą działać w ten sam sposób na inne podobne emocje, takie jak niepokój, lęk i awersja.
Kluczem do doświadczania takich uwarunkowanych emocji jest pamięć, a worinostat nie zastępuje istniejących emocji, często głęboko zakorzenionych w doświadczeniach z dzieciństwa – pomaga natomiast tworzyć nowe, o większym subiektywnym znaczeniu. Nie trzeba dodawać, że taka właściwość może być nieoceniona w radzeniu sobie z traumą.
Co więcej, coraz więcej dowodów naukowych wskazuje na to, że worinostat może być przydatny w leczeniu różnorodnych zaburzeń mózgu, w tym udaru mózgu, choroby Alzheimera, otępienia czołowo-skroniowego, choroby Parkinsona, choroby Huntingtona, stwardnienia zanikowego bocznego, rdzeniowego zaniku mięśni, adrenoleukodystrofii sprzężonej z chromosomem X, padaczki, choroby Niemanna-Picka typu C i zaburzeń neuropsychiatrycznych.
Korzyści ze stosowania worinostatu
- wyjątkowo przyspieszone uczenie się;
- przywrócenie dziecięcej neuroplastyczności;
- lepsze kształtowanie nawyków;
- wygaszanie strachu;
- skuteczne wsparcie w leczeniu urazów;
- złagodzenie objawów chorób neurodegeneracyjnych;
- możliwe działanie przeciwdepresyjne.
Działania niepożądane
Uwaga: poniższe działania niepożądane zgłaszane są głównie przy obecnych dawkach klinicznych, natomiast mając na uwadze działanie nootropowe, stosuje się generalnie niższe dawki.
- biegunka;
- zmęczenie;
- dreszcze;
- nudności;
- suchość w ustach;
- utrata apetytu;
- obrzęk nóg;
- zmiana smaku;
- zawroty głowy.
Dawkowanie
Chociaż pacjenci z chorobą nowotworową przyjmują dawkę 600 mg na dobę, w ramach zastosowań nootropowych zaleca się zdecydowanie niższe dawkowanie (nie więcej niż 150 mg przyjmowane doustnie). Ponieważ działanie przeciwnowotworowe leku może mieć szkodliwy wpływ na wzrost zdrowych komórek, nie należy go przyjmować codziennie.
