Temgicoluril, znany również jako tetrametyloglikoluril, to lek przeciwlękowy produkowany przez łotewską firmę farmaceutyczną Olainfarm i sprzedawany na Łotwie i w Rosji pod markami Mebicar i Adaptol.
Jako lek farmaceutyczny, jego wskazania obejmują leczenie lęku, zapobieganie i zmniejszanie niepokoju, lęku, strachu, wewnętrznego napięcia emocjonalnego i drażliwości, łagodzenie objawów nerwic i zaburzeń nerwicowych oraz bólu serca niezwiązanego z chorobą wieńcową. Jest również stosowany jako leczenie wspomagające z neuroleptykami w celu zarządzania działaniami niepożądanymi.
Jego struktura chemiczna sprawia, że jest nieco podobny do kwasu moczowego i chociaż nie wchodzi w interakcje z kwasami, zasadami, utleniaczami i środkami redukującymi, wydaje się wpływać na wszystkie główne układy neuroprzekaźników.
Uważa się, że temgikoluril wywiera działanie anksjolityczne poprzez modulację aktywności układu limbiczno-siatkowatego, szczególnie w strefie emocjonalnej podwzgórza, a także na kilka podstawowych układów neuromediatorów – kwas γ-aminomasłowy (GABA), serotoninę i aktywność adrenergiczną. Zmniejsza poziom noradrenaliny w mózgu i zwiększa poziom serotoniny w mózgu bez bezpośredniego wpływu na układ dopaminergiczny lub cholinergiczny.
W przeciwieństwie do typowych leków przeciwlękowych, takich jak benzodiazepiny, nie wywołuje uzależnienia, ponieważ jego spożycie nie powoduje odurzenia ani euforii i jako taki nie ma potencjału nadużywania. Ponadto nie powoduje rozluźnienia mięśni, upośledzenia funkcji motorycznych lub pamięci, a także zmniejszenia aktywności lub czasu reakcji. O ile nie wystąpią rzadkie skutki uboczne wymienione poniżej, nie powinien on zakłócać zdolności prowadzenia pojazdów, czynności związanych z pracą lub uczeniem się. Jego działanie anksjolityczne nie wiąże się z sedacją i przekłada się na stan jasności umysłu, co odpowiada za jego właściwości poprawiające funkcje poznawcze, dlatego też może być potencjalnie przydatny w łagodzeniu objawów ADHD.
Chociaż temgicoluril nie ma bezpośredniego wpływu na sen, donoszono, że zwiększa skuteczność leków nasennych i normalizuje przebieg zaburzonego snu. Wiadomo również, że łagodzi lub eliminuje objawy odstawienia nikotyny.
Należy zauważyć, że pomimo tego, że jego stosowanie nie prowadzi do przyzwyczajenia lub uzależnienia, według niektórych źródeł możliwe jest wystąpienie zespołu odstawienia po jego szybkim zaprzestaniu.
Temgikoluril jest dobrze przyswajalny doustnie (77-80%) i jest szybko wchłaniany z układu pokarmowego, osiągając maksymalne stężenie w osoczu w ciągu pół godziny, z plateau utrzymującym się przez 3-4 godziny, po którym następuje stopniowy spadek. Nie jest metabolizowany i nie kumuluje się w tkankach ludzkich.
Korzyści z przyjmowania temgicolurilu
- wyraźne działanie przeciwlękowe;
- zmniejszona drażliwość;
- działanie uspokajające bez sedacji;
- złagodzenie objawów zaburzeń nerwicowych;
- zwiększona koncentracja i skupienie;
- jasny stan umysłu;
- lepsza regulacja emocji;
- pomoc w zaprzestaniu używania nikotyny;
- możliwa pomoc w normalizacji zaburzonego snu.
Efekty uboczne
Temgicoluril jest ogólnie dobrze tolerowany, a jego działania niepożądane występują stosunkowo rzadko.
- zawroty głowy;
- niedociśnienie;
- niestrawność;
- reakcje alergiczne (wysypka skórna, swędzenie);
- hipotermia / obniżenie temperatury ciała o 1 – 1,5 °C (duże dawki);
- zmęczenie (duże dawki).
Dawkowanie
Temgikoluril najlepiej przyjmować bez posiłków, początkowo w dawce 500 mg 2-3 razy na dobę, górna granica to 3 g na pojedynczą dawkę lub 10 g na dobę. Leczenie trwa zwykle od kilku dni do 2-3 miesięcy.
W leczeniu odstawienia nikotyny zazwyczaj stosuje się dawkę 500-1000 mg trzy razy dziennie przez okres 5-6 tygodni.
