Mononukleotyd nikotynamidowy, często w skrócie NMN, jest prekursorem dinukleotydu nikotynamidoadeninowego (NAD+), koenzymu kluczowego dla energii komórkowej i naprawy. NMN przekształca się w NAD+ poprzez szlak ratunkowy (enzym: adenylylotransferaza mononukleotydu nikotynamidowego, NMNAT). NAD+ jest kluczowy dla syntezy sirtuin (SIRT1–7) – białek związanych z długowiecznością, które naprawiają DNA i zmniejszają stan zapalny, PARP – enzymów zaangażowanych w naprawę DNA, oraz CD38/157 – regulatorów funkcji immunologicznych i metabolicznych.
NMN optymalizuje funkcjonowanie mitochondriów poprzez zwiększenie produkcji ATP, co jest osiągane poprzez zwiększenie wydajności łańcucha transportu elektronów (ETC). Stwierdzono również, że aktywuje PGC-1α (główny regulator biogenezy mitochondriów) i wywiera silne działanie przeciwstarzeniowe i epigenetyczne. Poprzez aktywację SIRT1 spowalnia starzenie się komórek i utrzymuje integralność telomerów, a także zmniejsza związany z wiekiem spadek poziomu NAD+ (związany z kruchością i neurodegeneracją). Ponadto mononukleotyd nikotynamidowy wspiera integralność aksonów (poprzez SIRT2) i wspomaga neuroplatyczność poprzez regulację w górę BDNF. Może również poprawiać dysfunkcję mitochondriów, powiązaną z chorobami neuroodmiennymi. Podobnie jak inne prekursory NAD+, potencjalnie sprzyja koncentracji.
Badania na zwierzętach wykazały, że NMN wzmacnia plastyczność synaptyczną hipokampa. Niektóre badania na myszach sugerują, że może odwrócić związany z wiekiem spadek funkcji poznawczych (prawdopodobnie poprzez NAD+/SIRT1). Stwierdzono również, że wydłuża życie u drożdży i myszy. Badania wykazały również jego neuroprotekcyjne działanie przeciwko otępieniu naczyniowemu i blaszkom β-amyloidowym (modele choroby Alzheimera). Dowiedziono ponadto, że poprzez przywrócenie wyczerpanego NAD+ w modelach przewlekłego stresu, zmniejsza on zachowania depresyjne.
NMN ma pozytywny wpływ na elastyczność skóry i wytrzymałość mięśni. Jest szczególnie obiecujący w zakresie wsparcia zdrowia metabolicznego, ponieważ wiadomo, że zwiększa wrażliwość na insulinę (zależną od SIRT3) i zmniejsza przyrost masy ciała związany z wiekiem. Podnosząc poziom tlenku azotu, poprawia funkcjonowanie śródbłonka i działa kardioprotekcyjnie.
Użytkownicy NMN zgłaszają poprawę jasności umysłu, stopniowy wzrost energii (w ciągu 1–2 tygodni), utrzymanie wysokiego poziomu energii (w porównaniu ze spadkami kofeiny) dzięki wsparciu mitochondriów, bez efektu „przypływu” lub euforii związanego ze stymulantami oraz lepszą regenerację po treningu (mniejsze zmęczenie mięśni).
Jego działanie wydaje się być szczególnie widoczne u osób po 40. roku życia.
Korzyści ze stosowania NMN
- zwiększona odporność na stres;
- lepsza jasność umysłu;
- ogromny zastrzyk energii;
- stały poziom energii;
- wspiera neuroplastyczność;
- wspomaga regenerację po treningu;
- zwiększona wrażliwość na insulinę;
- zmniejszony przyrost masy ciała związany z wiekiem;
- działanie kardioprotekcyjne;
- neuroprotekcja przed otępieniem naczyniowym;
- zwiększona plastyczność skóry i wytrzymałość mięśni;
- potencjalnie wspomaga długowieczność.
Skutki uboczne
Obserwowano jedynie łagodne skutki uboczne stosowania NMN.
- zaczerwienienie (podobne do niacyny);
- dolegliwości żołądkowo-jelitowe.
Przeciwwskazania
- aktywny nowotwór (teoretyczne ryzyko stymulacji metabolizmu guza; zalecana ostrożność).
Interakcje
- może kolidować z niektórymi chemioterapeutykami ze względu na obecność NAD+, może być prekursorem
- etanol – NMN może łagodzić kaca.
Dawkowanie
W celu ogólnego wsparcia zdrowia i uzyskania właściwości nootropowych, NMN zazwyczaj stosuje się w dawce 250–500 mg/dobę, podczas gdy bardziej korzystne działanie przeciwstarzeniowe może wymagać dawki 500–1000 mg/dobę.
NMN najlepiej przyjmować rano, w trakcie posiłku.
Ze względu na wchłanianie w jelicie cienkim, należy go podawać w postaci kapsułek dojelitowych.
