Mononukleotyd nikotynamidu (czyli w skrócie NMN) to jeden z metabolitów witaminy B3 – niacyny. Jest jednym z najskuteczniejszych środków przeciwko starzeniu się organizmu. Przyjmowany bezpośrednio jest bardziej wydajny niż dostarczany pośrednio – będący metabolitem innych substancji w organizmie.
Starzenie się organizmu to nie tylko zmarszczki wokół oczu. Starzeją się też organy wewnętrzne. I proces ten powoduje wiele różnych chorób, takich jak cukrzyca, różnego rodzaju nowotwory, choroby układu krążenia, choroby neurologiczne wynikające z chorób neuronów itd. Spowalniając proces starzenia się organizmu, zmniejszamy ryzyko wystąpienia tego rodzaju chorób. Gra jest warta świeczki.
Korzyści z zastosowania
- Wspomaga metabolizm,
- pomaga w funkcjonowaniu narządów wewnętrznych,
- pomaga w utrzymywaniu aktywności fizycznej,
- reguluje poziom glukozy,
- spowalnia proces starzenia się,
- wpływa na zwiększenie produkcji energii w organizmie.
Przeprowadzono kilka badań działania mononukleotydu nikotynamidu na gryzonie. Ciekawostką jest to, że jedynie starsze myszy przejawiały przypływ energii po podaniu tej substancji.
Badania wykazały, że regularna suplementacja NMN podnosi stężenie NAD+ w organizmie, zapewniając w ten sposób łatwo dostępne zapasy NAD+. Niektóre badania wykazały, że NMN może podnieść tolerancję glukozy i podnieść produkcję insuliny w warunkach diety wysokotłuszczowej. Uważa się, że jest to wynik przywrócenia wystarczającej produkcji NAD+ oraz zrównoważenia stanu zapalnego i stresu spowodowanego uszkodzeniem przez wolne rodniki.
Jak NMN się wchłania?
Mononukleotyd nikotynamidu ma kilka bardzo interesujących mechanizmów wchłaniania, co pozostawia wiele miejsca na poprawę biodostępności NMN. Istnieją poszlaki, że NMN musi być najpierw przekształcony do rybozydu i dopiero wtedy jest wchłaniany. Prawdopodobnie jednak tak nie jest. NMN może wchłonąć się dobrze sam, ale z kilkoma uwagami. Przede wszystkim NMN w ogóle nie wchłania się z żołądka. W dodatku może być w pewnym stopniu uszkadzany przez kwasy żołądkowe. Natomiast wchłania się bardzo szybko i łatwo w jelicie cienkim. Wynika to z tego, że NMN ma swój własny specyficzny transporter w jelicie cienkim o nazwie dziwnej dla laika nazwie Slc12a8.
Są dwa główne mechanizmy wchłaniania: poprzez mechanizmy dyfuzji biernej i przez transportery aktywne. Jednak większość z tych aktywnych transporterów jest wspólna dla wielu substancji. Te różne substancje konkurują między sobą o wchłanianie poprzez te transportery. To właśnie tutaj NMN ma swoją przewagę. Ponieważ NMN ma swój własny specyficzny transporter i jeśli NMN dotrze do jelita cienkiego w stanie nienaruszonym, zostanie bardzo skutecznie przyswojony. Dzieje się tak dlatego, że nie ma innych związków, które mogą konkurować z NMN o ten specyficzny transporter. Tak więc ważne jest dostarczenie tej substancji do jelita cienkiego.
