Aniracetam jest jedną z pochodnych piracetamu, najbardziej znaną ze swoich właściwości przeciwlękowych i przeciwdepresyjnych o dość niekonwencjonalnym profilu pobudzającym i poznawczym. Podobnie jak inni członkowie rodziny racetamów, aniracetam podnosi poziom acetylocholiny, ale samo to stwierdzenie nie wyczerpuje jego znanych mechanizmów działania.
W rzeczywistości był to pierwszy odkryty AMPA-kin (allosteryczny pozytywny modulator receptora AMPA). Tym, co odróżnia go od wielu później odkrytych związków z klasy AMPA-kin, jest jego korzystny profil bezpieczeństwa i niska częstość występowania bardzo nieprzyjemnych skutków ubocznych. Co ciekawe, podczas gdy działa on również jako środek uwalniający serotoninę i dopaminę w korze przedczołowej i jest słabym inhibitorem MAO-A, jego działanie wzmacniające GABA poprzez hamowanie kanału wapniowego typu N stanowi przeciwwagę dla wcześniej opisanych efektów stymulujących, co odpowiada za ich niezwykle łagodny profil. Ponadto aniracetam ułatwia transfer między półkulami przez ciało modzelowate.
Jeśli chodzi o jego właściwości neuroprotekcyjne, badania dowiodły również jego zdolności do zwiększania metabolizmu w mózgu, zwłaszcza w warunkach niedoboru, takich jak te wynikające z toksyczności chemicznej, niedotlenienia lub upośledzenia mikrokrążenia mózgowego.
U gryzoni stwierdzono, że obniża utajone hamowanie, co zasadniczo oznacza, że zwierzęta oduczyły się reakcji na znane bodźce i łatwiej przyswajały nowe. Może to potencjalnie tłumaczyć większą elastyczność poznawczą i zwiększone kreatywne myślenie u ludzi.
W niektórych krajach aniracetam jest stosowany w leczeniu różnych schorzeń neuropsychiatrycznych, w tym demencji starczej, choroby Alhzheimera, behawioralnych i psychologicznych objawów demencji po udarze i ADHD.
Oprócz działania przeciwlękowego i przeciwdepresyjnego, które wydaje się częściowo wynikać z właściwości pobudzających aniracetamu, jego użytkownicy często informują o wzroście motywacji, koncentracji, poprawie płynności werbalnej i ogólnej szybkości procesów przetwarzania. Aniracetam jest podobny do innego racetamu – coluracetamu, ponieważ konsekwentnie powoduje wzmocnienie sensoryczne (tj. „HD Vision”, ale także wzmocnione wrażenia słuchowe i węchowe u niektórych osób). Istnieją również anegdotyczne doniesienia o tym, że aniracetam ułatwia uzyskanie immersji i stanu uważności.
Niektórzy z użytkowników zauważają, że stają się lepsi w wielozadaniowości i przełączaniu uwagi „na żądanie”, podczas gdy inni uważają, że jest to szczególnie przydatne w przypadku holistycznego myślenia, lęku społecznego lub ogólnie towarzyskości. Biorąc pod uwagę te szczególne efekty, można postawić hipotezę, że osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu mogą odkryć, że radzi on sobie z ich trudnościami poznawczymi w wyjątkowy, a jednocześnie bardzo skuteczny sposób.
Korzyści z przyjmowania aniracetamu
- zmniejszony niepokój;
- poprawiony nastrój;
- lepsze skupienie i zdolność uczenia się;
- zwiększona towarzyskość;
- wzmocnione zmysły;
- wzrost energii;
- lepsze umiejętności wielozadaniowe;
- zwiększona elastyczność poznawcza;
- zwiększona kreatywność;
- zwiększenie szybkości przetwarzania;
- zwiększona łączność myśli;
- odmłodzenie umysłu;
- immersja i skupienie uwagi.
Efekty uboczne
- biegunka;
- nudności;
- bezsenność;
- niepokój;
- zwiększona częstość akcji serca;
- zatkany nos.
Interakcje
Chociaż aniracetam wykazuje pewną aktywność MAOI-A, nie jest ona na tyle silna, aby sformułować ścisłe przeciwwskazania, jeśli chodzi o wymienione poniżej klasy leków. Zaleca się jednak rozpoczęcie od niskich dawek i zwiększanie ich (w razie potrzeby) z rozwagą.
- SSRI / SNRI;
- TCA (w szczególności imipramina i klomipramina);
- stymulanty;
- MAOI (zalecana jest szczególna ostrożność);
- leki noradrenergiczne, takie jak atomoksetyna i bupropion.
Dawkowanie
Aniracetam jest rozpuszczalny w tłuszczach i jako taki najlepiej przyjmować go z jedzeniem, jednak można go również przyjmować na pusty żołądek, ponieważ może być później wchłaniany z jelita cienkiego.
Jest to substancja o krótkim czasie działania (od 3 do 5 godzin) i może być przyjmowana w razie potrzeby. Aby uzyskać bardziej trwałe efekty nootropowe, zaleca się przyjmowanie go trzy razy dziennie przez okres 4-6 tygodni. Taki cykl można powtórzyć po dwutygodniowej przerwie.
Niektórzy ludzie doświadczają efektów działania aniracetamu przy dawkach tak niskich jak 300 mg; ma on szeroki margines terapeutyczny, ponieważ zgodnie z oficjalnymi wytycznymi maksymalna dzienna dawka wynosi 4500 mg. W przypadku niektórych osób dzienna dawka nawet 7500 mg wydaje się być dobrze tolerowana. Ważne jest jednak, aby nie przekraczać 2500 mg w pojedynczej dawce, ponieważ wyższe dawki znacznie zwiększają częstość występowania działań niepożądanych.
